De pop-up poëet

Iemand heeft gisteren een gedicht voor mij geschreven. Dat klinkt romantisch, en dat was het eigenlijk ook. Het was in de Haagse duinen, vlakbij strandslag 9. Een man had een klaptafeltje en twee dito stoeltjes op het duinpad geplaatst en zat daar te turen naar een apparaat dat het midden hield tussen een dertiger jaren schrijfmachine en een laptop. “De Woordenwisseling”, stond er op het bordje dat naast zijn klaptafel stond.

De man achter De Woordenwisseling heet Sjaak Kroes. Dichter. Of beter gezegd: pop-up poëet. Bij Sjaak kun je op verzoek een gedicht laten maken dat hij on the spot voor je optikt op zijn opvallende vintage toetsenbord. Je mag voor zijn gedichten geven wat je ze waard vindt, wat in mijn geval nog wel eens een dure aangelegenheid kon worden ;-).

“Waarover moet het gaan?” vroeg de charmante dichter toen ik plaatsnam op zijn klapstoel. Ik bedacht me geen minuut, waarom was ik anders de duinen van het Zuiderstrand overgekomen? “Over de zee!!”

Sjaak vroeg door: “Zwem je ook graag?”

“Niets liever dan,” vertelde ik hem naar waarheid. Al moest ik hem bekennen dat het met mijn weigerbeentjes niet altijd even makkelijk was om zwoegend door het zand de branding te bereiken. Ter illustratie stak ik demonstratief mijn Exerstrider walking sticks in de hoogte. “Kijk, die helpen me het duintop over.”

Sjaak luisterde en staarde vervolgens even met een diepzinnige blik over zee. Toen begon hij resoluut te tikken. Ik wachtte, op het klapstoeltje. De zon scheen, de zee ruiste, en het rook er zachtjes naar zout. Er zijn erger dingen te doen op een zondagmiddag. Het duurde niet lang voor Sjaak Kroes klaar was. Hij las zijn gedicht "De zee" voor.

Ik luisterde zonder adem te halen. Ja, dit was voor mij bedoeld. Knap. Vervang in de zin "Ze laten zich niet weerhouden door kwallen" het laatste woord door een exemplaar met één elletje minder en je heb de essentie te pakken. Knap.

Dank je wel, Sjaak.

Tina

(nickname van Pauline)

De Woordenwisseling is hier te vinden op Facebook.