de weg naar de Lindelaan

Pardon! 

Weet u de weg naar de Lindelaan?

 

Pardon!

 

Wanneer ik loop in Oldenzaal
Of Middelburg of Stadskanaal
Dan komt er altijd iemand aan
Die vraagt: Weet u de Lindelaan?
Zo iemand vraagt dan met een blik
Vol blij vertrouwen. Dan zeg ik:
Pardon, ik ben hier zelf vreemd.

 

En zo ontmoet ik alle dagen
Figuren die maar blijven vragen
Waar gaan wij heen met de cultuur
En waarom is de jam zo duur?
Is er nog hoop in deze tijd?
Dan moet ik zeggen, tot mijn spijt:
Pardon, ik ben hier zelf vreemd.

 

Komt er weer oorlog? Vragen zij,
Komt er nog eens een tiende mei,
En heeft het leven dan wel zin?
Zo ja, waar zit die zin dan in?
En zijn wij op de goede weg?
Waarop ik altijd treurig zeg;

 

Pardon, ik ben hier zelf vreemd,
Maar om u heen zijn mensen zat
Die altijd weten hoe of wat
Zij weten waar in dit bestaan,
De weg is naar de Lindelaan

 

Annie M.G. Schmidt

 

 

 

 

Colofon

 

 

 

 

De weg naar de Lindelaan is een blog van Tina K. Noume (nickname van Tina Paparouna en Pauline M. ) in hechte samenwerking met Louloudia, of zo u wilt, Lena. Twee vrouwen die elkaar in 2005 op een  Griekenlandforum leerden  kennen, en razendsnel tot de conclusie kwamen dat ze op hetzelfde stopcontact van het universum zijn aangesloten. Deze pagina’s zijn de weerslag van  hun - al dan niet - gezamenlijke interesses. Zij wensen u veel leesplezier!

 

 

 

 

 

Je sais qu'on ne sait jamais
La vie, l'amour, l'argent, les amis et les roses
On ne sait jamais le bruit ni la couleur des choses
C'est tout ce que je sais. Mais ça je le sais.

 

 

UIt: Maintenant je sais

Jean Gabin