Stille verwondering

Deze wereld is zo wonderbaarlijk en ondenkbaar. Door wat worden wij aangeraakt en wat raken wij aan?

Dai-To

Een smaragdgroen mosdek. Japanse lantaarns, kronkelende paadjes, uitbundige begroeiing, een theehuis en een vijver. De Japanse tuin in Clingendael, Den Haag.

Vanuit het theehuis hebben we een betoverend uitzicht op de grillig gevormde vijver. Ach natuurlijk, dit is Japans. Eén en al symboliek: water als symbool voor het leven. Met daarin rotsblokken. Als symbool voor de obstakels op ons eigen levenspad.

En hoe goed we ook kijken, nergens is te zien waar het water precies naartoe stroomt. Dat doen ze expres, die Japanners. Omdat de toekomst buiten ons blikveld valt.

Stepping stones door het mos. Bij iedere wending van het pad een nieuwe kijk op de dezelfde werkelijkheid. Jaja, een mens kan niet alles tegelijk overzien. Elke wending kan een nieuwe kijk op de dingen opleveren.

Stille verwondering. Gedachtenwending.

Twee keer per jaar gaat de Japanse tuin even open. Een oefening in geduld.

Foto en citaat: Louloudia.

Tekst: Tina