Leda en de zwaan

De dames van de Lindelaan waren vandaag op de tentoonstelling Den Haag Sculptuur. Met de bolle beelden van Botero. Voluptieus, volumineus en heel ontroerend. Op de foto het beeld ‘Leda en de zwaan’. U weet wel, de Griekse koningin uit de Oudheid die werd overrompeld door Zeus, die voor deze gelegenheid de gedaante van een zwaan had aangenomen. Leda baarde twee eieren. Uit de ene kwam de schone Helena, uit de andere Castor en Pollux. En waar doet dat aan denken, vroeg Louloudia zich af. Het antwoord volgde een uurtje later uit de gekrochten van haar geheugen. Aan Yeats!

Leda and the Swan

A sudden blow: the great wings beating still Above the staggering girl, her thighs caressed By the dark webs, her nape caught in his bill, He holds her helpless breast upon his breast.

How can those terrified fingers push The feathered glory from her loosening thighs? And how can body, laid in that white rush, But feel the strange heart beating where it lies?

A shudder in the loins engenders there The broken wall, the burning roof and tower And Agmemnon dead.

Being so caught up, So mastered by the brute blood of the air Did she put on his knowledge with his power Before the indifferent beak could let her drop?

W.B. Yeats, 1928

Leda en de zwaan

Een plotse windvlaag: de grote vleugels nog slaande boven het wankelende meisje, haar dijen gestreeld door de donkere vliezen, haar nek gevat in zijn bek, drukt hij haar hulpeloze borst tegen de zijne.

Hoe kunnen deze verschrikte vingers de gevederde glorie weren van haar wijkende dijen? En wat kan een lichaam, gevloerd door deze witte wervel anders dan het vreemde hart te voelen kloppen, liggen als het daar doet?

Een huivering in de lendenen verwekt daar de gebroken muur, het brandende dak en toren, en Agamemnon dood.

Zo omstrengeld, zo overmeesterd door het brute bloed uit de luchten, werd zij deelachtig aan zijn kennis met zijn geweld eer de onverschillige snavel haar kon laten vallen?

W.B. Yeats, 1928 Vert.: A. Roland Holst en J. Eijkelboom